Zielarz-Dietetyk.pl

Depresja – przyczyny, objawy, leczenie. Sprawdź, czy masz depresję

depresja

Depresja w dalszym ciągu często traktowana jest jako wstydliwa dolegliwość, przez co wiele osób nie zgłasza się po pomoc do specjalisty. Tymczasem depresja może zdarzyć się każdemu w dowolnym wieku. Według Światowej Organizacji Zdrowia dotyka ona ok. 10% całej populacji. Jakie są przyczyny depresji, kto jest na nią najbardziej narażony, czym się objawia i kiedy należy zgłosić się do specjalisty? Czujesz się smutny i przygnębiony? Skorzystaj z naszego testu i sprawdź, czy masz depresję.

Depresja – co to jest?

Depresja jest terminem często nadużywanym, odnoszącym się do spadku nastroju, chandry, złego samopoczucia emocjonalnego. Tymczasem nie każdy smutek to depresja i warto wiedzieć, kiedy należy niepokoić się swoim stanem zdrowia.

Światowa Organizacja Zdrowia określa depresję jako stan, utrudniający codzienne funkcjonowanie. Opisywana jest jako niesprawność i niezdolność do pracy i działania. Uczucie bezsilności i beznadziei jest tak silne, że nie pozwala choremu normalnie pracować, jeść, uczyć się czy spać. Taki nastrój trwa nieprzerwanie, aż w końcu pojawia się apatia, brak zainteresowania ukochanym hobby, następuje zerwanie kontaktów towarzyskich, a wykonywanie codziennych obowiązków wydaje się czymś niemożliwym.

Depresja może mieć zarówno charakter objawowy, jak i przewlekły. Jest to choroba wymagająca leczenia, a nowoczesne metody terapii charakteryzują się coraz większą skutecznością, są również coraz mniej obciążające.

Objawy depresji

Objawy depresji pojawiają się stopniowo i mają charakter zarówno psychiczny, jak i cielesny.

Psychiczne objawy depresji:

Cielesne objawy depresji:

Rodzaje depresji

Depresja endgonenna

Osoba chora traci sens życia, stale czuje smutek i przygnębienie, nie ma energii do życia. Przyczynami depresji endogennej jest zazwyczaj niedobór hormonów, głównie serotoniny i noradrenaliny. Prowadzą one do zaburzeń przekazywania bodźców do mózgu. Choroba charakteryzuje się częstymi myślami samobójczymi, czasem nawet dochodzi do prób samobójczych.

Depresja maskowana

Charakteryzuje się głównie objawami cielesnymi: zaburzenia miesiączkowania, bóle głowy, bóle kręgosłupa itd. Ze względu na nietypowy przebieg jest trudna w zdiagnozowaniu i często towarzyszą jej inne schorzenia np. zaburzenia odżywiania, astma.

Depresja reaktywna

Pojawia się zazwyczaj na skutek jakiegoś urazu psychicznego np. śmierci bliskiej osoby. Jest łatwa do zdiagnozowania.

Depresja lękowa

Charakterystyczne dla tego rodzaju depresji są zaburzenia wybuchy paniki, agresja, zmienność nastroju. W tej chorobie istnieje wysokie ryzyko samobójstwa.

Depresja poporodowa

Przyczyną depresji poporodowej są zmiany hormonalne, pojawiające się na skutek ciąży i porodu. Stan obniżonego nastroju trwa dłużej niż kilka tygodni. Charakterystyczny dla tego rodzaju depresji jest brak zainteresowania matki noworodkiem, istnieje również ryzyko, że matka wyrządzi dziecku krzywdę.

Depresja dwubiegunowa

Objawia się następowaniem po sobie zaburzeń maniakalnych i depresyjnych. W drugiej fazie dochodzi do znacznego spadku nastroju u chorego, podczas gdy w fazie manii może wykazywać zbytnią wesołość. Depresja dwubiegunowa wymaga leczenia, istnieje duże ryzyko samobójstwa chorego.

Depresja sezonowa

Obniżenie nastroju pojawiające się głównie w sezonie jesienno-zimowym, spowodowana jest brakiem dostępu do światła słonecznego.

Dystymia

Przebiega łagodniej niż inne rodzaje depresji, jednak jest chorobą przewlekłą, która może trwać nawet kilka lat. Charakteryzuje się obniżeniem nastroju, niską samooceną, problemami z podejmowaniem decyzji.

Depresja urojeniowa

Choroba osiąga poziom urojeń. Osoby chore biorą do siebie obojętne sygnały z otoczenia, przekształcając je według własnej świadomości tzw. fałszywe sądy. Często towarzyszy temu nieufność wobec osób bliskich oraz myślenie katastroficzne.

Depresja z zahamowaniem

Dochodzi do całkowitego zaprzestania funkcjonowania. Chory nie odżywia się, nie wstaje z łóżka, pozostaje w jednej, nieruchomej pozycji.

Depresja starcza

Występuje u osób starszych. Spowodowana jest samotnością, związaną z wiekiem, śmiercią rówieśników oraz problemami, związanymi z zaburzeniami funkcjonowania ciała.

Sprawdź również: Celiakia powodem depresji? Zobacz, jak ją leczyć!

Leczenie depresji

Celem leczenia depresji jest eliminacja objawów oraz przywrócenie stanu chorego do sprawnego funkcjonowania (stanu sprzed choroby), a także zapobieganie nawrotom. Istnieje kilka metod terapeutycznych, wykorzystywanych w leczeniu depresji.

Farmakoterapia

Polega na stosowaniu leków przeciwdepresyjnych, dobieranych odpowiednio do objawów występujących u osoby chorej. Efekty stosowania leków widoczne są po ok. 2-4 tygodniach. Poprawa następuje u 70% chorych. Odstawienie leków bez konsultacji z lekarzem może prowadzić do nawrotu, a nawet nasilenia objawów, dlatego cała terapia powinna być przeprowadzona pod ścisłą kontrolą specjalisty.

Psychoterapia i psychoedukacja

W depresji najczęściej stosuje się terapię poznawczo-behawioralną, mająca na celu wspieranie i skierowaną na rozwiązywanie problemów.

Fototerapia

Leczenie polega na powtarzaniu ekspozycji na światło o określonym natężeniu. Metoda stosowana głównie przy depresji sezonowej.

Elektrowstrząsy

Elektrowstrząsy stosowanie są w przypadkach, gdy stan pacjenta zagraża jego życiu, farmakoterapia okazała się nieskuteczna lub nie ma możliwości jej zastosowania.

Zmiana trybu życia

Odpowiednia dieta, wprowadzenie aktywności fizycznej, wsparcie bliskich to skuteczne sposoby na leczenie depresji o łagodnym nasileniu.

Depresja w ciąży

Depresja w ciąży, jak każda inna choroba, może mieć przykre konsekwencje dla zdrowia matki i dziecka. Ciężej jest też ją leczyć, gdyż o tym, czy kobieta w ciąży będzie mogła przyjmować antydepresanty, decyduje:

Leczenie depresji u kobiet ciąży musi odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza, a leki farmakologiczne stosowane są zazwyczaj tylko w ciężkich przypadkach, w których pojawiają się myśli samobójcze.

Czy można uzależnić się od antydepresantów?

Przekonanie o tym, że leki przeciwdepresyjne uzależniają, jest błędne. Kuracja antydepresantami nie zwiększa tolerancji i z czasem wcale nie są wymagane większe dawki leków Mogą one być zwiększane jedynie pod kontrolą lekarza, który stwierdzi, że terapia nie daje lub daje zbyt małe efekty. Wzmożony lęk oraz nawrót choroby wywołany pominięciem dawki leków występujące u niektórych chorych jest urojony i wynika z ich przekonań.

Sprawdź: Właściwości medycznej marihuany. Czy pomaga w leczeniu depresji?

Czy masz depresję – test na depresję 7 pytań

Odpowiedz na poniższe pytania i sprawdź, czy Twoje objawy wskazują na depresję.

  1. Masz problemy ze snem: nie możesz spać lub wręcz przeciwnie – trudno Ci wstać z łóżka?
  2. Czy pojawiły się u Ciebie problemy z koncentracją i wykonywanie codziennych zadań sprawia Ci trudność?
  3. Czy ciągle odczuwasz bezsilność, bezradność?
  4. Czy wciąż pojawiają się u Ciebie myśli negatywne?
  5. Czy zmienił Ci się apetyt ( nie masz apetytu lub masz go w nadmiarze)?
  6. Czy szybko się denerwujesz, nawet z błahych powodów?
  7. Czy uważasz, że Twoje życie nie ma sensu?

Jeżeli odpowiedziałeś twierdząco na więcej niż 4 pytania, być może warto zgłosić się do specjalisty. Pamiętaj, że depresja jest chorobą, z którą można walczyć, a skuteczność w jej leczeniu cały czas się zwiększa.

Źródła:

http://www.medonet.pl/choroby-od-a-do-z/choroby-i-zaburzenia-psychiczne,depresja—objawy–leczenie–przyczyny-i-rodzaje-depresji,artykul,1597611.html

http://www.medonet.pl/psyche/choroby-psychiczne,depresja—objawy-i-leczenie,artykul,1677658.html

https://www.mp.pl/pacjent/psychiatria/choroby/69882,depresja

Exit mobile version